Friday, August 31, 2007

விதி

நான் பறவைகள் செடிகள் மிருகங்களுடன் பேசுவேன் , ,,,,அவைகளின் மொழி அந்தக்கால
கதைகளில் வரும் ராஜகுமாரிப் போல் தெரியுமா என்றால் நிச்சியம் தெரியாது,ஆனால் தமிழில் தான் பேசுவேன் ,ஆனால் அவைகள் என் உணர்வைப் புரிந்துக்
கொள்வதை உணறுகிறேன் ,ஒரு தடவை ஒரு துளசிச்செடி நட்டேன் அதனிடம் தினமும்
தண்ணீர் விடும் போது "அழகாக வளர்ந்திருக்கிறாய் நீ,, துளசம்மா .ரொமப நன்றி என்று அதைத் தடவி விட்டேன் ,அந்தச்செடி மிகவும் பூரிப்பாக ,வேகமாக வளர்ந்தது,என் அடுத்த
வீட்டில் அவர்கள் வைத்த துளசி அதிகமாக வளரவில்லை ,அவர்கள் என்னைக் கூப்பிட
அதனுடன் பேசினேன் ,அங்கும் பலன் தெரிந்தது இதே போல் ஒரு அணில் தினமும்
வரும் .அதற்கு பெயர் அனில்குமார் ,,"வந்துட்டாயா இன்று என்ன லேட்டு ?என்று
கேட்டு பழங்களின் துண்டு வைக்க அது சாப்பிட்டு விட்டு நன்றியுடன் என்னைப் பார்க்கும் பின் போய்விடும் , இதே போல ஒரு பல்லி இருந்தது ,வாழும் பல்லி என்றும் சொல்லலாம்
சுமீத் மிக்சி பின் இருக்கும் ,என்க்கு பல்லியைக் கண்டால் பயம் இல்லை , ஏதாவது அரைக்க மிக்சியிடம் போகும் போது "ஏ வெள்ளபல்லி நகரு ,,எனக்கு "அரைக்கணும் "
அது என் சொல்லைக் கேட்பது போல் நகர்ந்து சுவர் மேல் ஏறி விடும் ,மிக்சியின் அசங்கலில் அது நகர்ந்திருக்கலாம் ,ஆனால் என் மனம் நான் அதனுடன் பேசியதால் தான்
நகர்ந்து விட்டது என்று பெருமிதம் அடையும் ,நான் அந்த மாதிரி பேசும் போது
என் கணவர்"என்ன யாரோட பேசற ? தனக்குத்தானேயா ?அப்போ கீழ்பாக்க்த்திலே
எப்போ சேக்கலாம்?,,இப்படி ஒரு கிண்டல்,,,,,,,

வந்தது அந்தத் தினம் ,,,,அடுத்தவீடு காலியானதால் அந்த வீட்டுப்பூச்சிகள் பறந்து என் வீட்டை முற்றுகை இட்டன ஒன்று இரண்டு கரப்புக்கள் அடைக்கலம் புகுந்தன .அதனால் நான் பணிப்பெண்னிடம் பூச்சி மருந்து அடிக்கும்படிச்சொன்னேன் ,என்க்குத்தான் கரப்பு என்றாலே ரொம்ப அலர்ஜி ,,அவள் மருந்து அடிக்க ஆரம்பிக்கப் போகும் போது
நான் "இரு இரு என் வெள்ளைப் பல்லியிடம் பேசி விடுகிறேன் ,,,ஏ ப்ல்லி மருந்து அடிக்கப்
போறா சமத்தா மேலே போ,செத்துகித்து வைக்காதே ,,,,,,,,,,,,,,
அதுவும் சுவர் மேல் ஏறி போனது,,,ஆனால் உள்ளே ஒரு பளீச் என்ற கீறல் ,,,,,,,
அந்தப்பல்லி செத்து விடும் என்பது தான் அது ,,சே சே இருக்காது ,அதுதான் மேலே போய்விட்டதே என்று மனதைச் சமாதானம் செய்துக் கொண்டேன் ,வேலை எல்லாம் முடிந்து சுமார் ஒரு மணிக்கு "ஓ வெண்ணெய் காய்ச்ச மறந்தேனே " என்று எண்ணி
ஒரு கிலோ வெண்ணெயை அடுப்பில் வைத்தேன் ,வெண்ணெய் நன்கு உருக ஆரம்பித்தது,
அந்த நேரத்தில் விஷம் பட்ட ஒரு பூச்சியை வெற்றிகரமாக கவ்வியது அவ்வளவுதான் நிலைத்தடுமாறி பொத்தென்று நேராக நீச்சல் குளத்தில் டைவ் அடிப்பதுப் போல் வெண்ணெய்க்குள் விழுந்தது ,விழுந்தவுடன் சூடு தாங்காமல் திமிங்கிலம் மாதிரி
ஒரு அரை அடி உயரம் மேலே குதித்து திரும்பவும் அதனுள்ளேயே விழுந்தது ,எல்லாம் ஒரு அரை நிமிடத்திற்குள் நடந்து விட்டது ,,விதியை மதியால் வெல்லலாம் என்று அதை நான் காப்பாற்ற நினைத்தும் விதி அதன் உயிரை எடுத்து விட்டது ,என் பளிசென்ற ஒரு கீறல் எப்படி உண்மையானது? ,,,சட்டென்று அடுப்பை அணத்தேன் உள்ளே ஒரு சலனமும் இல்லை ,மனம் அழுதது ,,,கனத்தது ,எல்லாவற்றுக்கும்
ஒரு ஆரமபம் ,,,,,உண்டு ஒரு முடிவு உண்டு ,,இதுதானே வாழ்க்கை ,,,,,,,

அன்புடன் விசாலம்

,

No comments: